Açılış Tarih ve Saati: 2 Haziran 2023 - 18.30
Ben bir çam ağacıyım… Kokusunu tanıdığım ve doğduğumdan beri köklerimin sımsıkı sarıldığı topraktan uzaktayım. Ben, Anadolu’dan başlayıp tüm dünyaya yayılan göçün bir parçasıyım. Ben bir çam ağacıyım… Başka nereye gider, nerede kök salarım ki? Dallarıma kuşlar başka nerede konar? Kozalaklarım başka hangi topraklarda tutunabilir ki? Ahh, sorular! Belki de her şey sizinle başladı. Ben kimim? Benim köklerim nerede? Neden buradayım? Göçüm sorularla devam ediyorken ben sadece ait olmayı tekrar hissetmek istiyorum. Köklerim tekrar suya kavuşabilecek mi? Ya gittiğim yerde toprak beni kabul etmeyip köklerimi kırarsa? Toprağın, köklerimi kabul etmesi için daha ne kadar yolum var?
Bir anda karşıma çıkan başka çam ağaçlarının görkemiyle büyüleniyorum. Onları rahatsız etmemek için kıyıda köşede bir yer buluyorum. Toprak ananın özlediğim o tanıdık kokusu içime doluyor. Belki de o kadar zor olmaz yeni bir yuva bulup kabullenilmem. Kafamı kaldırıp gökyüzüne bakıyorum. Geldiğim yere ne kadar da benziyor. Güneş, bütün renkleriyle gökyüzüne doğarken acaba ben bu renk sarmalının neresindeyim? Başımı indirip ormana tekrar baktığımda binlerce rengin hep beraber ışık saçarak dans ettiğini görüyorum. Ben de o ışığın bir parçası olduğum için mutluyum. Artık kaygılanmaya gerek yok. Ve artık hangi renk olduğumun da bir önemi yok. Şunu anlıyorum ki nereye gidersem gideyim köklerim hep benimle… Yeter ki renklerle köklerimi aydınlatayım. Ey sonsuz ışık! Kendimi sonsuzluğuna emanet ediyorum. Renklerin dansında buluşmak üzere…
I am a pine tree… I am far from the soil whose smell I know and where my roots have been clinging since I was born. I am a part of the migration that started in Anatolia and spread all over the world. I am a pine tree… Where else do I go, where do I root? Where else do birds land on my branches? What other soils can my cones hold on? Ahh, questions! Maybe it all started with you. Who am I? Where are my roots? Why am I here? While my migration continues with questions, I just want to feel belonging again. Will my roots be able to reach water? What if the earth does not accept me where I go and breaks my roots? How much further do I have for the soil to accept my roots?
I am fascinated by the glory of other pine trees that suddenly appear before me. I find a corner on the shore so as not to disturb them. The familiar scent of mother earth that I miss fills me. Maybe it won’t be that hard if I find a new home and be accepted. I lift my head and look at the sky. How similar it is to where I come from. Where am I in this spiral of colors as the sun rises to the sky with all its colors? When I lower my head and look at the forest again, I see thousands of colors dancing together, shining brightly. I am happy to be a part of that light too. No need to worry anymore. And it doesn’t matter what color I am anymore. I understand that wherever I go, my roots are always with me... As long as I illuminate my roots with colors. O eternal light! I entrust myself to eternity. About to meet in the dance of colors…
